Sinds december 2010 ben ik actief op Twitter na een presentatie over de Do’s and Dont’s van Social Media gepresenteerd door @FleurBesters en @MarcDubach. Zij hebben die avond een aantal aspecten van social media laten zien, hoeveel mensen er gebruik van maken, welke vormen er zijn en vooral: hoe leuk, interessant en snel dat het is.

Diezelfde avond nog heb ik mijn Twitter account aangemaakt, @SenolTapirdamaz, en begonnen met twitteren. De eerste maanden probeer je je weg te vinden, maar gestaag groeit het aantal mensen dat je zelf volgt en je eigen volgers.  Uiteraard kreeg ik daar in de eerste maanden nogal wat reacties op van mensen in mijn omgeving. “Goh, je twittert wel veel” is één van de opmerkingen die ik het meest heb gehoord. En in den beginne is dat grappig.

In datzelfde jaar heb ik ook een LinkedIn account genomen met het idee mezelf meer en vooral zakelijk te presenteren. Begonnen met een geweldig standaardprofiel waar niets in stond en een leeg vierkant als profielfoto. Na wat zoek- en leeswerk heb ik mijn profiel zo goed mogelijk ingevuld en ingesteld. Vooral in de beginfase heeft dit veel verkeer opgeleverd met opmerkingen over mijn updategedrag.

Nu een halfjaar(met ruim 4900 tweets en ongeveer 270 volgers, een voor 85% compleet LinkedIn profiel, een eigen domein met blog, een Facebook- en Google+-profiel)  later hoor ik helaas nog steeds hetzelfde.

De grap is er nu wel van af.

Ik ben vrij impulsief en doe dingen waarvan ik achteraf het resultaat wel zie. Volgens mij is deze eigenschap zowel mijn kracht als mijn achilleshiel. Maar er zijn gevallen dat ik ook nadenk en bepaalde zaken met een reden doe. Bijvoorbeeld:

  • -mijn profielfoto op LinkedIn is

    Ontvangen reactie: je foto is niet zakelijk;
  • ik probeer regelmatig(er) een update te plaatsen vanuit mijn vakgebied. Aangezien ik de kunde hierin alleen kan verkrijgen door vele vlieguren te maken, neem ik bepaalde fouten die er in zouden kunnen komen staan voor lief. Al doende wordt men beter;
  • via Twitter probeer ik mezelf te verwoorden in 140 karakters, dat zelfde wil ik ook leren om zakelijk over te kunnen brengen. Wederom: vlieguren->doen->fouten maken->al doende leert men.

In mijn verdediging op bovenstaande punten:

  • degene die verder kijkt in mijn profiel zal zien dat de foto wordt verklaard door mijn manier van werken;
  • degene die mijn updates lezen, zullen zien dat ik met steeds minder fouten schrijf;
  • degene die mij volgt zal zien dat mijn uitingen binnen 140 karakters effectiever worden.

Ik sta open voor suggesties, voor verbeterpunten, voor opmerkingen over mijn schrijfwijze, over mijn grammatica en over mijn spelling. Beargumenteer en help me beter worden, zodat ik je van goed gestructureerde, inhoudelijke, vermakelijke informatie en verhalen kan voorzien.

De grap is voorbij.

Categories:

One response

  1. Simpel: je gebruikt het, je voelt je er goed bij en je pleziert heel veel mensen. Keep up the good work! En als je echt een filmster wordt, vergeet ons niet!

Geef een reactie