Lichtflits schieten snel
Gekletter en hard gezucht
Het stormt door de stad
Lichtflits schieten snel
Gekletter en hard gezucht
Het stormt door de stad
We zitten in de auto. Mijn vrouw en kinderen zijn met elkaar in gesprek en ik wacht geduldig voor het stoplicht. Achter sluit de rij netjes aan. Het is lekker winterweer. De jassen zijn dik, maar buiten valt de kou behoorlijk mee en de zon schijnt volop. Ik rijd een Opel. Eentje uit 1998 en daar ben ik zuinig op. Zo val ik in het gesprek van de kinderen en zo mag ik weer rijden omdat het stoplicht op groen springt.
Begin jaren negentig presenteerde Nance (Coolen) een amusementsprogramma voor tieners genaamd Love Is. Middelbare schoolklassen werden uitgenodigd om mee te doen. Uit deze klassen werd dan één jongen of één meisje geselecteerd. De deelnemer mocht dan met behulp van een camera drie tegenspelers kiezen. De jongens moest uiteraard drie meisjes kiezen en het meisje natuurlijk drie jongens. Ook onze Havo 5 klas is uitgenodigd
Al enige tijd probeer ik weer meer op mijn gezondheid te letten. Dat gaat met momenten goed, maar de laatste tijd modder ik eigenlijk maar wat aan. Het leven is me goed gestemd, maar tegelijkertijd voel ik dat ik mijn prioritijden anders stel. Ik maak tijd vrij voor mijn gezin, ik besteed veel tijd aan mijn studie en daarnaast verwacht mijn werkgever ook een 40 urige aandacht per week van me. Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik onderweg iets
Ik liep de lange trap op naar de tweede verdieping van het huis van opa en oma. Mijn oma knuffelde me tot vervelens toe. Dat kon ook niet anders, want ze was toch mijn surrogaatmoeder tot ik een jaar of drie was. Mijn opa was de volgende in de rij. Ook met opa werd er natuurlijk flink geknuffeld. Meteen daarna werd mijn kracht als klein mannetje gemeten in een worstelpartij. Mijn opa stelde voor dat hij op zijn knieën ging zitten zodat hij geen lengte voordeel had. En daar begonnen we dan. Ik vloog altijd naar
Weekly Photo Challenge: Round
Ik kan me niet meer herinneren op welke leeftijd, maar dat maakt niet zoveel uit. Zoals vele kinderen werd ook ik verkouden op zijn tijd. Dat had natuurlijk als kind zijnde vervelende gevolgen voor het huishouden, want tja.. alles draait om mij. Maar dat mag op zo een jonge leeftijd. Mijn ouders hadden dan vaak één oplossing wat toch behoorlijk hielp:
Een kleine week geleden heb ik een discussie gehad met iemand over het soort mensen op social media. Ik kon me niet voorstellen dat gebruikers in het echt ook allemaal zo sociaal zijn.
Ik liep door de straten van Rotterdam. Helaas kan ik me niet meer herinneren waarom ik daar was, maar dat zal met bezoek aan familie te maken hebben gehad. Terwijl ik richting een ABN filiaal liep, werd ik voor de deuren van de pinautomaat door een oudere dame aangehouden. Ze droeg een bril en had trillende handen. Ik vermoedde dat ze me de weg wilde vragen, want ze had een papiertje in haar handen.
“Senol kan vandaag niet met jullie buiten komen spelen. Hij is ziek.”