RamadanDe Ramadan is begonnen. En wel in de nacht van 31 juli op 1 augustus. Dit betekent op 1 augustus, vanaf 4.26 uur tot 21.35 uur, niet eten en niet drinken (ook niet roken). Nee ook geen water. Nee ook niet een druppel. En normaal gesproken schrijf ik niet over mijn geloof. Want dat is van mij. Maar in deze (voor mij speciale 29 dagen) Ramadan wil ik proberen iets van wat ik meemaak met jullie delen. Want het geloof is en blijft iets wat een groot gedeelte van mijn leven zal uitmaken. Maar het is mijn geloof, mijn beleving, mijn ervaring. Als je er naar vraagt wil ik graag met je delen, maar ik zal je niets opdringen.

Het is een maand om nog meer met het geloof bezig te zijn. Dit kan bijvoorbeeld door juist tijdens deze 30 dagen de Koran helemaal uit te lezen, 22 pagina’s per dag. Maar bijvoorbeeld ook door extra gebeden. In de verschillende moskeeen worden ook diverse programma’s gehouden. In de moskee wordt aansluiten op het nachtgebed (de laatste van de dag) de zgn. Taraweeh / Teravih gebed gehouden. Dit is een extra gebed naast de standaard vijf gebedsmomenten die er al zijn in een dag. Dit extra gebed is niet verplicht, maar als je hem meepakt is dat toch mooi meegenomen.

Er zijn ondertussen al twee dagen van de Ramadan voorbij. Het gaat goed, hoewel de nachtrust behoorlijk verstoord is. Op de een of andere manier ging het in slaap vallen op de eerste dag een stuk lastiger dan normaal. Maar om er toch zeker van te zijn dat ik in de ochtend wakker word voor een ontbijt, heb ik mijn reservewekker (mijn ouders) gevraagd mij om 3.45 uur wakker te bellen. Het is tot nu toe ieder jaar een keer voorgekomen dat ik één dag niet wakker ben geworden voor het ontbijt. Tja.. dan is het een dagje afzien.

De eerste dag ben ik wat laat naar bed gegaan door omstandigheden. Ik kan me niet herinneren dat ik mijn ogen dicht heb gedaan want ineens hoor ik de telefoon gaan. Meteen sprong ik uit bed en nam op. Het was 3.15 uur toen ik netjes door mijn moeder wakker werd gebeld. “Hallo?” “Ja, ben je wakker? Nog een uur om te kunnen eten.” Ze wilde zeker zijn dat ik wakker zou worden, mijn moeder. Het eten spreekt natuurlijk voor zich. Niets bijzonders, wel veel water. En dan om 4.26 uur stoppen. Aangezien dan ook het ochtendgebed plaatsvindt ben ik nog wakker gebleven om dat ook te volbrengen. Het was 5.15 uur toen ik weer sliep.

En dan gaat de wekker weer om om 7.30 uur. Probeer dan maar eens wakker te worden. Mijn ogen branden nog steeds van de pijn. De eerste dag ben ik ook te laat op mijn werk. De dag zelf verloopt verder “normaal”. Wat minder koffie dan normaal wat dan in mijn geval waarschijnlijk alleen maar een voordeel is.

Rond 14.00 uur komt bij mij de man met de hamer en slaat een keer goed hard.

Lees ook:
Ramadan, het ontbijt
Ramadan door Joost

Categories:

15 Responses

  1. ‘k Ben benieuwd naar de omslag; het moment dat het geen ‘last’ meer is maar een bewustwording en verdieping van jezelf en je omgeving…

    Nu ben ik geen gelovig mens in de zin dat ik een bepaalde kerk of doctrine aanhang. Daarom (waarschijnlijk ook) weet ik niet goed wat je te wensen voor/in de Ramadan en wens ik je hetgeen mijn hart mij ingeeft: ‘k wens je een mooie Ramadan.

  2. Je schrijft niet graag over je geloof. Daar kan ik inkomen. Helemaal zelfs. Ik wil je bedanken omdat je het toch deed. Waarom? Gewoon vanwege het simpele feit dat je van “de islam” een wat minder abstract begrip maakt. En dat lijkt mij hard nodig in deze tijden.

Laat een reactie achter bij Marc Dubach Reactie annuleren