Vrienden veranderen

Sms hij: Is weer veel te lang geleden, dus we moeten echt afspreken
Sms ik: Zeggen we al een paar jaar. Maar goed, ik doe mijn best 😀
Sms hij: Ja weet ik, maar dat komt wel goed binnenkort!

Vrienden van vroeger
Mijn oudste herinneringen van mijn vrienden dateren van ongeveer de eerste klas van de basisschool. Ik had een klasgenoot waar ik heel veel mee optrok. Hij was volledig in de ban van Star Wars. Op een dag vertelde hij dat ie een Star Wars thema verjaardagsfeestje hield. Een aantal andere vrienden woonden in een andere wijk. Zij waren een groepje van 5 en ik sloot me daarbij aan. Ik kon met ze optrekken omdat zij net als mij ook naar Turkse les moesten. We deelden iets. Met hetzelfde groepje ben ik opgetrokken tot ongeveer de tweede klas van de middelbare school.

Verandering van de wacht
In de derde klas (tegenwoordig groep 5) kwam ik in aanraking met een buitenschoolse activiteit. Ik zou leren schaken. Daar leerde ik Jeroen kennen. Jeroen leerde me schaken en vanaf dat moment zijn we vrij regelmatig met elkaar opgetrokken, ondanks dat Jeroen toch een jaar ouder was dan mij en een klas hoger zat. Zijn vader, helaas te vroeg gestorven, was toen nog in leven, evenals zijn moeder. Vele schaakpartijen later verliet hij de basisschool voor de middelbare. Mijn groepje bleef over.

Onverwacht, maar wel prettig
Toen ik naar de middelbare school ging had ik ongeveer hetzelfde groepje weer waar ik mee optrok. Maar mijn verbazing was groot toen ik zag dat ook Jeroen op dezelfde middelbare school zat. Meteen hadden we weer regelmatiger contact. Het groepje waar ik mee optrok werd minder aantrekkelijk, we leefden met andere ideeen van elkaar. Samen met Jeroen heb ik vele dingen meegemaakt. Na een paar jaar heb ik dankzij hem kennis gemaakt met het Ultimate Frisbee. Een geweldige teamsport waar ik kennis heb gemaakt met een aantal zeer interessante mensen. Een van die mensen is Jorrit, ook hij zat op dezelfde school. Op de een of andere manier klikte dat en ik had een ander groepje. Tot zijn eindexamen zijn Jeroen, Jorrit en ik regelmatig met elkaar opgetrokken. En regelmatig betekent vrijwel dagelijks. We hebben dagen gehad dat we tot laat in de nacht op straat liepen, in gesprekken gewikkeld en voldaan naar huis gingen.

Weer veranderingen
Jeroen is altijd heel bewust met zijn leven bezig geweest en hij kreeg een vrij vaste vriendin. Daar is ie gelukkig mee getrouwd. Maar we kregen momenten dat we elkaar steeds minder zagen. Hij ging het leger in als beroeps. Toch bleef het contact sterk. In die tijd schreven we elkaar ook brieven. Steeds als we kans hadden om elkaar te treffen bleek dat we elkaar zoveel te vertellen hadden dat die uren te kort voor ons waren. Hij besloot een volledig andere weg in te slaan en te verhuizen naar Friesland. Nog steeds heb ik, helaas te weinig, contact met Jeroen dankzij email en sms. En gelukkig komt ie van tijd tot tijd in Eindhoven en laat ie het niet na om ook een kop koffie bij me te drinken. Jorrit en ik werden ondertussen veel hechter. Vaak op stap, veel toernooien en een andere vriendengroep. En opeens gebeurde het onvermijdelijke: ook ik vond mijn ega en ben getrouwd. Alles veranderde. Ik weet wel waarom, maar toch ook weer niet. Een rustig leven, een burgerlijk leven trok ontzettend aan me. Maar op de één of andere manier heb ik nooit mijn contact met Jorrit of met Jeroen verbroken. Jorrit heb ik al een aantal jaar niet meer gezien. Toch kan ik met overtuiging zeggen dat het een echte vriend is. Ondanks de tijd elkaar toch kunnen blijven zien en aanspreken alsof je elkaar gisteren voor het laatst hebt gezien. Zo kwam ik op het idee om maar weer eens wat af te spreken.

Helaas, is onze afspraak niet gelukt. Volgende keer beter. Bedankt vriend.