Pincode nooit op papier bij je pinpas dragen

Ik liep door de straten van Rotterdam. Helaas kan ik me niet meer herinneren waarom ik daar was, maar dat zal met bezoek aan familie te maken hebben gehad. Terwijl ik richting een ABN filiaal liep, werd ik voor de deuren van de pinautomaat door een oudere dame aangehouden. Ze droeg een bril en had trillende handen. Ik vermoedde dat ze me de weg wilde vragen, want ze had een papiertje in haar handen.

“Kunt u mij helpen pinnen?”
Ik kon het niet geloven toen ze deze vraag stelde, maar ging akkoord om haar te helpen. We stapten samen door de deur naar de gesloten ruimte waar de pinautomaat was. Hier haalde mevrouw haar pinpas uit haar tas. Ik vertelde haar dat ze deze dus in de automaat kon stoppen. Vervolgens vroeg de automaat om haar pincode. En op dat moment haalde ze het briefje tevoorschijn. Ze vroeg me: “Is dit de pincode die ik nu moet intoetsen?”. Er gingen allerlei scenario’s door me heen:

• Ik zeg ja. Laat haar pinnen en daarna sla ik haar neer en neem ik al het geld mee;

• Ik zeg nee. Neem haar het briefje af. Laat haar treuzelen en neem dan de pinpas mee;

• Ik zeg nee en leid haar mee naar buiten om haar vervolgens in een hoekje neer te slaan;

• Ik probeer haar het geld afhandig te maken en ineens staat er een cameraploeg voor me die me vertellen dat het een grap is;

• Ik probeer haar het geld afhandig te maken, maar ze blijkt een lok te zijn van de politie.

In mijn gedachten vormden de scenario’s zich sneller dan dat de tijd. Het verhaal ontplooide zich door mijn hulp aan haar. Ik heb niet in het briefje met haar pincode gekeken en vertelde, nee ik drukte haar op haar hart, dat ze dat briefje nooit meer zo maar aan iemand moest laten zien. Tot ze het geld ook gepind had, ben ik in de buurt gebleven. Daarna zijn we uit elkaar gegaan.

Hoe kan een mens zo slecht denken?
Ik ben ontzettend van mezelf geschrokken. Hoe kan ik ooit dat soort gedachten hebben gehad. Een gedachte waar ik een misdaad zou plegen alleen omdat het op dat moment zou kunnen. Of is iedereen eigenlijk van nature slecht en worden we door normen en waarden, door opvoeding, door gebeurtenissen in ons leven geleid tot het inperken van deze slechtheid.

Tot op heden weet ik het nog steeds niet. Ik ben blij dat die mevrouw mij is tegengekomen en niet het acht uur journaal heeft gehaald.