Prijsvechten, niets nieuws. Het bestaat al zo lang als ik me kan herinneren en hoogstwaarschijnlijk zelfs nog langer dan dat. Het grote gevecht tussen de supermarkten was een gevecht waar ik ontzettend van heb genoten. Eindelijk gingen de prijzen weer naar een, volgens mij, reëlere prijs en de boodschappenwagen kon wat beter gevuld worden. Ook de prijsvechters in huishoudelijke artikelen waren welkom. Artikelen die eerst een stap te ver leken, hebben nu een plaats veroverd in mijn huis.

Wanneer ik geen prijsvechter tegenkom, dan vraag ik of de gevraagde prijs niet lager kan. Dat is ook wat de consumentenbond adviseert. Probeer altijd wat van de prijs af te krijgen en niet de volle 100% te betalen. Dit fenomeen is in het buitenland al lang en breed bekend natuurlijk, maar het is grappig te zien dat het zich ook al in Nederland begint te vestigen.

Ergens denk ik ook dat de prijzen in Nederland behoorlijk aan de hoge kant zijn. Dus door prijsvechters gaan deze prijzen zich ergens wel stabiliseren. En ook door de goedkopere oosterse markten waar veel wordt ingekocht, komt de prijs in Nederland ten goede.

Maar nu vraag ik me af of prijsvechten wel zo goed is.

In een verleden heb ik gewerkt voor een meubelzaak. Nog geen 800 meter verder opende eenzelfde soort meubelzaak met verassend genoeg ook dezelfde soort (soms exact dezelfde) meubels. Klanten kwamen onze zaak binnen, vroegen naar de prijs, gingen naar de andere kant en vertelden welke prijs ze hadden gekregen. En natuurlijk gaat de ander dan onder onze prijs zitten. Sommige klanten kwamen dan zelfs nog eens terug om te vertellen hoe laag de prijs was geworden.

Voor de koper is het natuurlijk één groot feest, hij krijgt de goederen voor lagere prijs.
Zou ik het niet doen? Integendeel, ook ik zal proberen het onderste uit de kan te halen.

Meubels hebben een hoge marge. Deze marge is niet bedoeld om de zakken te vullen van de ondernemer, maar om andere vaste kosten te kunnen betalen. Heeft iemand zich ooit wel eens afgevraagd wat het kost om een winkel te huren? Of gas, water en elektriciteit te moeten hebben? Of wanneer Buma aanklopt omdat er een radio aanstaat voor sfeermuziek? Of heb je je wel eens afgevraagd hoeveel die mensen kosten die de gekochte meubels moeten afleveren en vaak nog moeten inbouwen.

Heb je je wel eens afgevraagd hoeveel tijd deze man/vrouw kwijt is om zijn enige bron van inkomen draaiende te houden, wanneer jij thuis gezellig met je gezin aan tafel zit te eten?

Kan het dus zijn dat prijsvechters eigenlijk de markt kapot maken, dat er een averechts effect zal optreden en de prijzen straks alleen nog maar duurder worden?

Categories:

4 Responses

  1. Interessant stukje! Wat is de juiste (faire) prijs voor een product of dienst? Feit is dat prijzen almaar minder transparant worden en handelaren en verkopers tegenwoordig zeer weinig moeite doen om aan de klant uit te leggen hoe het komt dat zijn product zoveel duurder is dan het op het eerste zicht identieke product van zijn concurrent.
    De consument, die kijkt natuurlijk in eerste instantie naar zijn portemonnee. En het moet ook gezegd dat goedkope (nep) almaar moeilijker te onderscheiden is van duurdere (kwaliteit). Bovendien blijkt meestal pas achteraf dat goedkoop geen duurkoop is.
    Bij een goedkoop product is de service/dienst na verkoop meestal maar pover, maar op het moment van de aankoop is dat aspect meestal van geen tel.
    En dan heb ik het nog niet eens gehad over de perverse effecten van de globalisering die maakt dat we onze producten laten maken in een ver lagelonenland in op zijn zachtst gezegd precaire omstandigheden die we niet eens kunnen controleren. Kortom, de juiste prijszetting: een complex probleem!

  2. Aansluitend op de lage lonen landen.
    Die lage lonen landen zijn nu nog goedkoop, daar waar vroeger veel naar bijvoorbeeld Polen ging, wordt nu veel naar China verhuist.
    Maar in de loop van de tijd zullen die landen ook niet meer de goedkoopste zijn.
    Wat gaan er dan gebeuren?
    Gaan de prijzen in Nederland dan ook per definitie omlaag ?

  3. Wat die loonkosten betreft zal het gaan zoals de wet van de communicerende vaten:
    wij een beetje lagere loonkosten, zij (de arbeiders in lageloonlanden) een beetje meer.
    Het laat zich bovendien aanzien dat transportkosten van goederen en diensten almaar hoger zullen oplopen.

  4. Deels mee eens: leuk voor de consument. Maar niet leuk voor leveranciers, producenten, consumptiedieren en het milieu. Consumenten, net als werknemers over hun loon, raken snel gewend aan een prijsniveau. Na verloop van tijd vindt iedereen alles weer te duur. Zelfs na een behoorlijke prijsverlaging. Dan moeten supermarkten weer de prijs verlagen. Een negatieve spiraal. Op een gegeven moment is de marge gewoon op. Iedereen in de keten wil wat verdienen. En als de marges op zijn, gaat vanzelf de kwaliteit omlaag. Van de dienstverlening en van de producten. En zoals dat ook gebeurd al voordat jij je het kon heugen, wordt de margeverlaging gewoon doorgedrukt tot aan de producent. Of dat nou een arme boeren sloeber in de hooglanden van Afrika is of een dier dat het dan maar met een beetje minder moet doen (dierlijk meel voor vegetarische kippen, kleinere hokken, etc.). Tot op zeker hoogte fijn, maar niet ten koste van alles.

Laat een reactie achter bij Senol Tapirdamaz Reactie annuleren